اکثر هنرجویان و دانش آموزانی که برای اولین بار پیانو می خوانند، دانش کمی در مورد نحوه تمرین یا یادگیری ساز دارند، بنابراین داشتن دانش کافی و دیدگاه کلی در مسیر پیش رو می تواند به آنها کمک کند تا در مسیر حرکت کنند لطفا تا جایی که می توانید کمک کنید. در این صفحه سعی کرده ایم تا حد امکان این مشکل را برطرف کنیم.

1- نظریه موسیقی

محور تئوری موسیقی بحث ماهیت، اصول و قواعد موسیقی و نحوه خواندن، نوشتن و اجرای موسیقی است. هر کسی که در صنعت موسیقی کار می کند باید تئوری موسیقی را بیاموزد. با به کارگیری دانش تئوری موسیقی همراه با فعالیت های عملی، دانش آموزان می توانند انتظار پیشرفت پایدار را داشته باشند.

خوشبختانه کتاب های مختلفی در زمینه تئوری موسیقی در کشور ما منتشر شده است که هنرجویان می توانند به تنهایی یا زیر نظر استاد آن را بیاموزند. از بین کتاب های منتشر شده در ایران، کتاب تئوری موسیقی نوشته پروفسور پورتاب را به ویژه دوست دارم. اگرچه این کتاب ساده و روان است، اما تقریباً هر موضوعی در تئوری موسیقی را پوشش می دهد و می تواند مرجع کاملی برای دوستداران موسیقی باشد.

2-سلفاگو

اصطلاح سولفژ ممکن است برای بسیاری از مبتدیان ناآشنا باشد. معنای این کلمه خواندن موسیقی است. در این قسمت هنرجو با اصول نت خوانی به صورت خوب و کاربردی آشنا می شود.

برای خواندن و نوشتن نت ها از خط یا خط موسیقی مخصوص استفاده می شود که همه هنرجویان باید اصول هارمونی را بیاموزند. ردیف موسیقی ابزار و الفبای آموزش موسیقی است که از نشانه ها و قواعد آن مانند هر ردیف دیگری استفاده می کند. از آنجایی که یادگیری و تسلط بر این خط مستلزم تمرین زیاد و همچنین زمان کافی برای موفقیت در موسیقی است، این هنرجویان باید از همان ابتدا یادگیری خط نت را در اولویت اول خود قرار دهند.

سلفژ از دو بخش تشکیل شده است:

الف) سولفاژ اربا پارلاتی

هدف از این بخش سلفژ آشنایی دانش‌آموزان با نت‌های موسیقی (از کم تا کم در محدوده صوتی-موسیقی)، درک ریتم و استاد خواندن، قوی (خواندن) و سرعت خواندن بینایی است. نمایش یادداشت های مطلوب

ب) سولفژ آوازی یا کانتاتا

قسمت آوازی سولفژ آموزش گوش هنرجو از نظر آوایی و درک صدا و همچنین آموزش خواندن و خواندن صحیح نت های موسیقی است.

با توجه به اصول آهنگسازی، سلفژ یکی از اساسی ترین و تاثیرگذارترین قسمت ها برای آموزش یک خواننده یا ترانه سرا است. بنابراین ناآگاهی هنرجو با این قسمت باعث کاهش مبانی آموزش موسیقی در او می شود.

3- تمرینات فنی

هدف از تمرینات فنی رفع نواقص قدرت اجرایی دانش آموز است. این ضعف های ساز پیانو ممکن است شامل کندی، ضعف انگشتان به ویژه انگشتان دست چپ، در نواختن سریع و روان قطعات، عدم هماهنگی بین دو دست، ضعف در تشخیص و هماهنگی ضرب و ریتم و ... باشد. . اضافی. بسته به سطح نوازندگی هنرجو، تمرینات فنی مناسبی وجود دارد که به شما امکان می دهد با تکنیک نواختن پیانو آشنا شوید. این تمرینات با صلاحدید استاد توسط دانشجو بررسی می شود.

4 - قطعه

اثر یا آهنگ، اثر یک آهنگساز است که برای وسیله یا ساز شخصی ساخته شده است. هدف اصلی از آموزش یک نوازنده اجرای این قسمت است. برای هنرجوهایی که به سطح نوازنده رسیده اند ممکن است نوع طبل اهمیتی نداشته باشد و در واقع این هنرجویان می توانند طبل مورد نظر خود را با توجه به سلیقه و روحیه خود انتخاب کنند. اما برای دانش آموزان در مرحله یادگیری، انتخاب قطعات باید با سطح بازی آنها مطابقت داشته باشد. viola-music.com


از آنجایی که آهنگسازان معمولاً هنگام خلق آثار خود اهداف آموزشی خاصی در ذهن ندارند، ممکن است آثار آنها برای آموزش به دانش آموزان مناسب نباشد. بنابراین، نوازندگان و نویسندگان کتاب‌های راهنمای موسیقی، معمولاً برای بهره‌مندی از این گونه قطعات، آن‌ها را ساده می‌کنند تا معنای قطعه آسیب نبیند. به چنین قطعاتی ساده شده می گویند. مثلاً نمی توان قسمتی از سمفونی پنجم بتهوون را با پیانو و برای هنرجوئی که در مرحله آماده سازی است اجرا کرد. چون این قطعه برای یک ارکستر بزرگ نوشته شده است نه برای یک ساز. در اینجا علاوه بر ساده سازی، باید آهنگسازی را به گونه ای تغییر داد که برای اجرای پیانو مناسب باشد و در عین حال شنونده را به یاد سمفونی پنجم بیاندازد.

در هر جلسه آموزشی، معلم آهنگی را انتخاب می کند که متناسب با توانایی دانش آموز باشد. اگرچه نمی توان درخواست دانش آموز برای یادگیری آهنگ مورد علاقه اش را معلم نادیده گرفت، اما باید به خاطر داشته باشد که اگر قسمت درخواستی در حد توان او نیست، باید سعی کند به هر نحوی این کار را انجام دهد و نگرفتن نتیجه خوب می تواند نتیجه را کاهش دهد. انگیزه یادگیری و اعتماد به نفس او می تواند او را از ادامه تحصیل در موسیقی باز دارد.

5- روش آموزش:

برای یادگیری و تسلط بر یک ساز، روش ها و تمرین های خاصی وجود دارد که مخصوص آن ساز طراحی و نوشته می شود و به این تمرین ها متد می گویند. روش ها تمامی دروس و مفاهیم تحصیلی را در قالب تمرین های مشخص و هدفمند به دانش آموزان آموزش می دهند. همچنین روش ها سطوح یادگیری متفاوتی دارند و بسته به سطح بازی دانش آموز روش های مختلفی نوشته می شود. روش‌های جامع و کامل‌تر معمولاً به صورت دوره‌ای تنظیم می‌شوند و دانش‌آموزان را از سطوح مبتدی و پایه به سطوح پیشرفته و پیشرفته راهنمایی می‌کنند. در این نوع رویکرد، به طور معمول به تمام نیازهای یادگیری دانش آموز، از جمله نت خوانی و تکنیک پرداخته می شود. در نظر گرفته شده است

روش های طراحی شده برای شروع آموزش پیانو باید شامل تمام عوامل فوق باشد. بدین معنا که علاوه بر آموزش نت و مفاهیم آن، به تدریج پایه یادگیری و تسلط بر ساز را در هنرجو تقویت می کند. از آنجایی که در بیشتر موارد آموزش موسیقی از سنین پایین شروع می شود، این روش ها باید به گونه ای طراحی شوند که بتوانند با هنرجو ارتباط برقرار کنند. استفاده از قطعات آشنا به گوش کودک همراه با تمرینات فنی، استفاده از اشکال و تصاویر مناسب (در صورت امکان رنگی) و چاپ خطوط واضح و بزرگ یادداشت از ویژگی های یک روش خوب برای شروع است.

از آنجایی که فرآیند یادگیری یک ساز به ویژه پیانو که دارای زمینه آموزشی عالی است می تواند هنرجو را خسته کند، نویسندگان روش ها سعی می کنند تمرین های آموزشی را با قطعاتی که به گوش هنرجویان آشناست، با زیبایی و جذابیت ترکیب کنند. کار به گونه ای باشد که به قطعه اصلی آسیبی وارد نشود و اهداف آموزشی روش محقق شود. معمولاً دانش آموزان به خصوص کودکان بیشتر به راه هایی که به صورت ترانه است علاقه دارند. ضمناً با افزایش سطح نوازندگی دانش آموزان، معلم قطعاتی را در قالب آهنگ انتخاب می کند و با توجه به مهارت دانش آموز در اختیار دانش آموز قرار می دهد تا دانش آموز تشویق لازم را برای ادامه کسب کند. در جاده این اثر علاوه بر افزایش علاقه و ذوق هنرجو، او را با آهنگسازان و سبک های مختلف هنری نیز آشنا می کند.

پیشرفت دانش آموز تا حد زیادی به میزان تمرین و روشی که برای تمرین انتخاب می کند بستگی دارد. پس از انتخاب و پیشنهاد روش یا قطعه مناسب توسط مربی، مطالب آموزش داده شده در هر جلسه آموزشی باید توسط هنرجو تمرین و به طور مرتب تکرار شود. برای پیشرفت بهینه، تمرین به تنهایی کافی نیست، بلکه نحوه تمرین بسیار مهمتر است.